წაიყვანეს თამარ ქალი

წაიყვანეს თამარ ქალი აფხაზეთში, დიელოდა

მოწამე ხარ შენ საქართველო

ლურჯა ცხენიც შეუკაზმეს თამარ ქალსა, დიელოდა

მოწამე ხარ შენ საქართველო

დიდუბეში იქორწინსა თამარ ქალმა, დიელოდა

მოწამე ხარ შენ საქართველო

ჯამათა

სვანსა ჯამათას ამბობენ

ძლიერ ატერობდა ღებსაო

კარი-კარ დაუარაყე

უშგულელ ხალდეშლებსაო

ღებულნო ახალო ვაჟნო

ჩვენი დღე არის დღესაო

ყველანი შევიარაღდეთ

თავზარი დავცეთ მტერსაო

თავგადაქაჩლულ ჯამათას

შიშისგან სულის სძვრებაო

შეურცხევს მოწიფულობა

ბაძგებში უკუძვრებაო

ჯამათა გახდა ფარშია

ფერდში ფინთიხი ხვდებაო

სისხლი გადასდის ღვარადა

სვანი ჯამათა კვდებაო

ეს იმიტომ ჯამათაო

არ გვიშვებდი მგზავრადაო

წაგვართმევდი ჩოხა-ნაბადს

დაგვადებდი ვალადაო

ამ ღამით შენთან არა ვარ

ამ ღამით შენთან არა ვარ

ჩემს თვალწინ მხოლოდ მთებია

ვეღარც კარავში შევსულვარ

ვეღარც მთით გადმიხედია

მწყრალად შემართულ წარბივით

ქედი წინ გადამეღობა

მე კი აქედან შენემდე

ერთი გაფრენაც მეყოფა

ასე მგონია ზამთარმა

ჩემი გულის მარტო მე დავრჩი

მთებს აქეთ მარტო მე დავრჩი

მთებს იქეთ მხოლოდ შენ ხარ

შენ ჩემო ბედის ვარსკვლავო

ქალო შავთვალ წარბიანო

ცისკრის მოსვლამდე მელოდე

თუ მოსვლა დავაგვიანო

მთებზე მგელივით გადმოვალ

ხევ-ხევ დავყვები მდინარეს

რომ კერის შუქზე შეგასწრო

თვალი ნებივრად მძინარეს

რომ შენი სითბო ვისუნთქო

და მერე თუნდაც განგებით

კვლავ მე და ჩემი ნაბადი

მთებს იქით გადვიკარგებით

ჩემო ციცინათელა

შენ გიმღერი შენ გიგალობ

ჩემო თვალებმაყვალა

მოდი ჩემო სიხარულო

მოლოდინმა დამღალა

დასაწველად წამეკიდნენ

ცეცხლოვანი თვალები

ყაყაჩოსაც შეშურდება

შენი ბაგის ხალები

მიყვარს მიყვარს ბროლის მკერდზე

შენი ბაგის ჩანჩქერი

შენი ერთი გაღიმებით

სამუდამოდ დამჭერი

ნეტავ რისთვის გამიღიმე

მზის სხივებზე დამწველად

ვის აუნთე ეგ სინათლე

ჩემო ციცი ნათელა

ალაზანზე

ალაზანზე ჩაიარა ნისლმა

ელვამ დაჰკრა ყანებს ნაყამირალს

/ალაზანზე მწყემსს უნდოდა მისვლა

როგორც ირემს მწყურვალსა და ყვირალს/

მწყემსი ღამით იარაღსა ჰპირავს

გაშლილ დექარს უფრიალებს ქარი

/და ჩონგურზე შუა ცეცხლის პირას

შაირს ამბობს მზეთუნახავ ქალზე/

ალაზანზე მობუღრავე ირმა

ლერწმიანში საბანაოდ ჩადის

/იქვე მწყემსმა ჩვენი სოფლის გმირმა

ტყვიით მკერდი შეუღება ნადირს/

ქალ-ვაჟის სატრფიალო

ქალაუ სილაღევ გულისა

მაკმარე ტანჯვა ფიქრები მწველი

სთქვი სიტყვა შვებისა

ვაჟავ ყოილ ვარ კორდისა

ამოსულს მთებში უცხო ალერსი

რად მეყორებისა

ქალაუ შორს ვიყავ ბრძოლადა

შევმუსრე მტერი ვერაგი მტერი

მშვიდობის მგმობელი

ვაჟავ გარჯილხარ სწორადა

მიყვარს ვაჟკაცი მხნე და მამაცი

მშვიდობის მდომელი

ქალაუ შენთვის მაქვს ეს გული

ვაჟავ ვარ შენი ერთგული

დღე გვაქვს მზიანი ნათელდღიანი

ბრწყინავს და დარია

ვიშრომოთ ვილხინოთ ვიხაროთ

გულს ჯავრი არ მივაკაროთ

ვადიდოთ ხალხის დიადი ძალა

ქვეყნის სიყვარული

დიდება

დიდება და ღმერთსა დიდება

პირველად ღმერთი ვახსენოთ-ო

და მამრე და წმინდა გიორგი

წმინდა გიორგი ცხენსა-ო

ცხენსა ზის და ბედაურსა-ო

ხელში უჭირავს მათრახი

მათრახი და ღვთისა პირული

ღვინით აგვივსე მარანი

პურიტ აგვივსე კალთა-ო

ღმერთს დიდება ჩვენ მშვიდობა-ო

საქართველო გაბრიწყინდება-ო

დიდება და ღმერთსა დიდება

ქართველო

ტექსტი: გოგია კავთიაშვილი

მუსიკა: ნატო წიკლაური 

ქართველო - ვის დაუთმე მიწა-წყალი ქართველო

         შემოგტირის მთა და ბარი ქართველო

ქართველო - დაგეხურა სახლის კარი ქართველო

         რად დარეკე გლოვის ზარი ქართველო

ქართველო - რად არ მოჰკვდი ღირსეულად ქართველო

         მოღალატე რად გიწოდეს ქართველო

ქართველო - რად ჩაიქრე სახლის კერა ქართველო

         რატომ დაგდეს ერის წყევლა ქართველო

ქართველო - რომ გაგიწყრა ბედისწერა ქართველო

         რად არ სტირი რად არ გოდებ ქართველო

ქართველო - რად შეგრისხა ქრისტე ღმერთმა ქართველო

         რად გაგზარდა ნეტავ დედამ ქართველო

გოგოვ მიყვარხარ შენ

გოგოვ მიყვარხარ შენ

ვიწვი მე შენითა

მე გძულვარ სხვა გიყვარს

დავდივარ ბნელითა

რა ვქნა რომ სხვა მიყვარს

გულით ვარ დამწვარი

შენ თავს მაბრალებ და

არ მაქვს მე საშველი

მწვავ ცეცხლი უშენოდ

და დღე მიბნელდება

ველი შენ სიყვარულს

მაგრამ დრო გრძელდება

ნუ მიცდი ცოდო ხარ

გულით ნუ მატარებ

ღალატი ძნელია

და შენც გაგამწარებს

არწივი

ტექსტი: ვაჟა-ფშაველა

არწივი ვნახე დაჭრილი

ყვავ-ყორნებს ეომებოდა

ეწადა ბეჩავს ადგომა

მაგრამ ვეღარა დგებოდა

ცალ მხარს მიწაზე მიითრევს

გულისპირ სისხლი სცხებოდა

ვაჰ დედას თკვენსას ყოვებო

ცუდ დროს ჩაგიგდავთ ხელადა

თორო ნახავდით თქვენ ბუმბულს

გაშლილს გაფანტულს ველადა

არაგვის ხეობაზედა

არაგვის ხეობაზედა

წყარო ჩამოდის ანკარა

წყაროზე ქალი გამოდის

ლამაზი ლოყებ ყარყარა

ირმას დატირილი

ტექსტი - გოგია კავთიაშვილი

მუსიკა - ნატო წიკლაური

შენ ტაძრის ანგელოზი ხარ

და სალოცავი სანთელი

სამოთხის სასუფეველში

ირმა დაგადგეს ნათელი

როგორ გშვენოდა სიდინჯე

სიცილი მჭექარ ხმიანი

აუჩქარებლად ლამაზად

შენი სიმღერის წქრიალი

აღარ მოგვიხვალ ამ ქვეყნად

აწ მიწას მიბარებული

გადახუნდება თაროზე

შენი წიგნი და რვეული

შენ ტაძრის ანგელოზი ხარ

და სალოცავი სანთელი

სამოთხის სასუფეველში

ირმა დაგადგეს ნათელი

საქართველოს ქალები

ძველად თურმე როცა მტრების უთვალავი ჯარები

მოდიოდნენ რომ გაეღოთ საქართველოს კარები

მამა-კაცებს გვერდში ჰყვადა ვით ფოლადის ფარები

და მტრებს მათთან ერთად სცემდნენ საქართველოს ქალები

სადაც უნდა ყოფილი იყვენენ

მარად დაუძრახველი საქართველო იყო მათი 

საუცნებო სახელი

ისევ მტკიცეთ იდგნენ თურმე ვით მეტეხის კედელი

გმირი თინა წავკისელი, და მაია წყნეთელი

მათი ხმალი ცეცხლს აფრქვევდა მტერი კრთოდა ვერაგი

საქართველოს ციცფერს ჰგავდა ფერი მათი მერანის

მამულისთვის დაიხოცნენ, მარად დაუძრახველნი

საქართველო იყო მათი, საუცნებო სახელი

მაძიებულო ბედისა

ტექსტი: გოგია კავთიაშვილი

მუსიკა: ნატო წიკლაური

სხვაგან ნუ წახვალ ქართველო

ბედისა საძებნელადა

შენს მხარეს ჰპოვე სავანე

როგორც სჩვეოდათ ძველადა

ნუ მიატოვებ ეულად

შენს მამა-პაპათ კერასა

ფუფუნებას და სიმდიდრეს

იგი გერჩივნოს ყველასა

მოგაგონდება სამშობლო

მზე რომ ამოვა მწვერვალზე

მომაკვდავს სასთუმალზედა

ის მოგადგება ენაზე

გაგახსენდება ხანდისხან

ნანა ნამღერი დედისა

უკეთეს სხვაგან რას ნახავ

მაძიებელო ბედისა

თუ დაიბადე ქართველად

სულიც ქართული გეღირსა

არ მოგასვენებს საფლავში

ზმანება შენი ქვეყნისა