მარიამულა მზე ჩამახედავს შუაფხოს გაიღვიძებენ სერები არაგვზე იბალახებენ /ლურჯ ყაჯრიანი ცხენები/ თუთიბო ძმაოს გახედავს თვალს მოიჩრდილავს ხელითა შენ საით გადაიფრინდები /კვლავ შენი შავრა ცხენითა/ დადუმდა მარიამულა არაგვი რად არ იძინებს მთიდან გორ ლურჯი ვარსკვლავი /ციმციმებს ქრება ციმციმებს/

კახეთზე

ცივ-გომბორიდან სიმღერით

სიცოცხლის გადმოსახედი

მოსჩანს იისფერ ღრუბლები

კახეთი, ჩვენი კახეთი, ჰე ჰე ჰე

    აი კ’ახეთი, მთებს და ველებზე

    რომ არ ცხრებოდა მტრების თარეში

    თვალ მოციმციმე ქალიშვილები

    ყვავილებივით ჩანან ყანებში

ღრუბლებში ამაღლებული

დგას ალავერდის ტაძარი

ფიქრივით მიმოფანტულა

ნანგრევები და ნაცარი, ჰე ჰე ჰე

    ნაციხარები ჰყვავის ამიერ

    ათასი წლობით გადაბუგული

    და დარბაისლონ მრავალჟამიერ

    გულიდან გულზე გალობს ბულბული