ობოლზე

მარტოდმარტო ზის ობოლი

ზის და ქვითინებს მწარედა

მამა შინ არ ჰყავს საბრალოს

დაც გამოსვლია აგრეა

გული ელევა საბრალოს

დისა და მამის ლოდინში

/ვერც კარი ჩაოუკეტია

ვერც ჩაწოლილა ლოგინში/

ღამე მთვარე ქათქათებს

ფინია ჰყეფავს კარზედა

/შინ კი პატარა ობოლსა

ცრემლი ჩამოზდის თვალზედა/

რომ დაიღლება ტირილით

და ჯდომა მაეწყინება

/კარის წინ ფარატუნებზე

მიწვება მიეძინება/

დედასა ხედავს სიზმარში

ღიმილი მოზდის პირზედა

/კაბის ღილს უხსნის დედიკოს

კოცნის და ეკვრის ჯინზედა/

სად დამემალე, სად წახვალ

ვისთან იყავი დედაო

სამი ღამია მშიერი

ვიძინებ ზედიზედაო

იძინე შვილო, იძინე

იძინე ტკბილი ძილითა

/წყნარად, გულდამშვიდებულსა

შენ გაგეღვიძოს დილითა/

ცხადად ვერ ნახავ დედასა

ვერ ჩაეკვრები უბეში

გული კვლავ აგიტირდება

მაგრამ ცრემლია ნუგეში