თუ არ შეგისვამს აბანოს ხევში

თუ არ შეგისვამს აბანოს ხევში

შენ გრილი წყალი ნაჟური მთისა

არ გისუნთქია სუფთა ჰაერი

გადმოფრქვეული მაღალი კლდისა

თუ არ გინახავს ვიწრო ბილიკი

ვიწრო ბილიკი ნაკვეთი კლდეზე

არ გაგიშლია პატარა სუფრა

კოხტად მოჩითულ თუშეთის მთებზე

არ გძინებია სიპის კედლებში

ან პირქაფიან ხევის ხმაურზე

ან საჯარეში თუშეთის ღამეს

არ გიცეკვია თუშურ გარმონზე

შენი პირ-სახით თუშურ ყვავილებს

თუ ერთხელ მაინც ვერ ეამბორე

მთიდან გაქცეულ ცრემლიან ნისლებს

სიტყვა ვერ უთხარ ვერ მოეფერე

არ დაიკვეხო შენი თუშეთი

და არსად არ სთქვა, რომ შენ თუში ხარ

რადგანც თუშთა ამ სიამაყეს

შენი თვალებით არ შეხებიხარ

საინსტრუმენტო

ფიჭვების ჩრდილში იმალება მოსახვევები

ფიჭვების ჩრდილში იმალება მოსახვევები

მთები მთებური მდუმარებით გარინდებულა

მათი მკერდიდან დასხლეტილი გიჟი ხევები

კლდეზე ქალწულის დალალებად დაკიდებულა

ბაწრად გაბმულა საცალფეხო ბილიკი კლდეზე

წყვდიადში კვესავს მუხლფოლადის ცხენის ნალები

ნაქეიფარი ახმაურებს მხედარი დეზებს

შევარდენივით უნათებენ ცეცხლა თვალები

ბერი მყინვარი იცრემლება ჩაჩქანს იახლებს

მოღალულ მხედარს ტკბილი ძილი საათებს პარავს

სადღაც შორს ხედავს სიპით ნახურ მოლურჯო სახლებს

და იქვე ახლოს მეგობარი მეცხვარის ფარას

ცხენის ჭიხვინზე გაიღვიძებს მემკვიდრე მთისა

ფრთხილად აჰკეცავს თექას, მწყემსის განუყრელ მუნდირს

გულს გაუნათებს მარტოდ მავალს ჩქამი მგზავრისა

და მოლზედ გახსნის ტიკჭორას და საგძლიან ხურჯინს