იორი შაირი

იორი ხომ იორიამ თბილისშია მტკვარი

მე მარურსა მარტყოფელი ვარ ჯერ არა ქალი

ვალენტიას გამოთხუეს გავხდი მათი რძალი

კიკოლას ბიჭი ვანია არის ჩემი ქმარი

კიკოლას ბიჭი ვანია არის ჩემი ქმარი

ჩვენს სახლის წინ დუქანია, კოხტა მიკიტანი

მე იმ მიკიტნელს შევუყვარდი გადამავლო თვალი

მე იმ მიკიტნელს შევუყვარდი გადამავლო თვალი

მოვიდა და ჩამიგორდა როგორც ჩემი ქმარი

ჩემს მაზლისწულს დაენახნა, მას გაუქრეს თავი

მოსულიყო ჩაეკეტნა მას გარედან კარი

მოსულიყო ჩაეკეტნა მას გარედან კარი

გასულიყო გაეტანა ტყუილი ამბავი

ვანო მინდრიდანაც მოდის ამრუშული არი

ადექ მარუსავ გამეცა არ შემაკლა თავი

ავდექ მეც გამოვეცალე ჰყვანდა ორი ძმანი

ავდექ მეც გამოვეცალე ჰყვანდა ორი ძმანი

არც იმათმა მომცა ბინა, ამიკეტა გზანი

ბოლოს ისევ ქმარმა მომცა თავის შესაფარი

თურმე ბინა მიტომ მომცა, სიკვდილის დრო არი

ვანო ბაზრიდან ამოდის, ღვინით მთვრალი არი

გვერდზე ჰკიდია ხანჯალი, გატეხილი არი

თოთხმეტ ალაგას რო დამკრა დადგას სისხლის ღვარი

მე რო ვანო დავინახე ჩავუკეტე კარი

ვანომ დანაც მოიხმარა შიამტრია კარი

თოთხმეტ ალაგას რო დამკრა დადგას სისხლის ღვარი

მე ხუთმეტ ალაგას დამკრა აღარ ჩანდა ტარი

წავიდა გამოესამლმა ვალენტიას რძალია

ქალებო ყველა გაფრთხილდით ვისაც გყავდეთ ქმარი

არავისზე არ მოსტყუვდეთ არ შეაკლათ თავი
 

შირაქში ერთი მეცხვარე

შირაქში ერთმა მემცხვარემ

სიზმარი ნახა ზიანი

ადგა და ბიჭას უამბო

ბიძა რომ ჰყავდა ჭკვიანი

წუხელის ბიძავ სიზმარში

ქარი ქროდა და ნიავი

მოგლიჯა ჩვენი ფარეხი

ზეცას გაჰქონდა გრიალი

ადექ და შვილო შინ წადი

შინ ხომ არა გაქ ზიანი

გაღმა მეჯოგეს გასძახეთ და

ლურჯა მოჰგვარეს ტიალი

გაღმა მეჯოგეს გასძახეს

ლურჯა მოჰგვარეს ტიალი

ზედ შაჯდა ბიჭი ფირუზი და

ფირუზი მხარბეჭიანი

აქედანა ალვანამდე

სამი დღის სავალი არი

დილით წაული ფირუზი და

საღამო ალვანში არი

შვილო რათ მოხველ ფირუზი

ეხლა ხომ დოლის დრო არი

დედი გაშალე ლოგინი

სულის ამოსვლის დრო არი

დედამ გაშალა ლოგინი

ლოგინი ატლასი არი

შიგ ჩაწვა ბიჭი ფირუზი და

ფირუზი მხარ-ბეჭიანი

გვერდით მოჯდა ლამაზი

ცხრა ნაწნავ გიშრის თმიანი

ახლო მოიწი ლამაზო

სულის ამოსვლის დრო არი

როცა ფირუზი კვდებოდა

ცა წითლდებოდა ჭკნებოდა

ცაში ნაფრენი კაჭკაჭი

სატირლად ემზადებოდა
 

თინა, გოდერძის ქალი

ქისტები ჩამოესახლენ

მთა-გორა ნასახლარზედა

შვიდი ვაჟკაციც გაზარდეს

არწივის ნაბუდარზედა

შვიდთავ უყიდეს თოფები

თითო დაჰკიდეს მხარზედა

წადი და შვილო იომე

ერთგულათა და მარჯვედა

ჩაუხტით ბარათაშვილსა

ქალი მოსტაცეთ ძალზედა

ვინც იმ ქალს ვერ წამოიყვანს და

ხელი შიახმეს მკლავზედა

ჩაუხტით ბარათაშვილსა

ქალი მოსტაცეთ ძალზედა

ქისტებმა ციხეც გასტეხეს

ბოლი ადინეს ქვაზედა

გამოიყვანეს ლამაზი

ცრემლიც ადინეს თვალზედა

წინ თუში შამოეყარა

ტყავი რომ ეცვა ტანზედა

ჰეი ქისტებო, სად მიგყავთ

ლომი ატირეთ გზაზედა

ეს ქალი საცოლოდ გვინდა

ლომ უდგა მარჯვნივ მხარესა

თქვენ თუ მაგ ქალსა წაიყვანთ

წვერი არ შემრჩეს ყბაზედა

შვიდი ქისტი, ერთი თუში

გავიდენ მოედანზედა

შვიდთავ დააჭრა თავები

კვდარი დააწყო მკვდარზედა

ადექ ქალუნავ წავიდეთ და

ვიაროთ და-ძმურადაო

ეს მამაშენსაც არ უთხრა და

მტერი დავხოცე გზასაო